przyda sie Moje dokumenty LoL By NoRbY (H@T)
#### #### #### #### ###########
# # # # # # ## # # # #
# # # # # # #### # # # ########
# # # # # ### ### # # #
# ###### # # # # ####
# HACKER # # WANABE # # FAQ # Version 1.0 BETA
# ###### # ## #### ## # #### 2002
# # # # ## ## ## ## # #
#### #### ### ### ####
Spis tematow:
1. Wstep
2. Protokoly Komunikacyjne:
2.1 IP
2.2 TCP
2.3 TCP/IP
2.4 UDP
2.5 ICMP
2.6 FTP
2.7 HTTP
2.8 POP, POP2, POP3
2.9 IGRP i EIGRP
2.10 UUCP
2.11 IPX
2.12 SPX
2.13 SAP
2.14 RIP
2.15 RTMP
2.16 OSPF
2.17 SMTP
2.18 ARP
2.19 RARP
2.20 Model OSI
3. Linux
3.1 Polecenia w Linuksie
3.2 Odinstalowywanie Linuksa
3.2.1 Sposob pierwszy
3.2.2 Sposob drugi
3.3 SDI dla Mandrake 8.2
3.4 Serwer DHCP
3.5 Iptables dla Mandrake 8.2
3.6 Konfiguracja serwera WWW pod Mandrake 8.2
4. Sieci
4.1 Anonimowowsc w sieci
4.1.1 Wstep
4.1.2 Proxy
a) anonimowe Proxy
b) jak sprawdzic anonimowosc Proxy?
c) skad wytrzasnac Proxy?
4.1.3 Konta shellowe
4.1.4 Java Script
4.1.5 Cookies
4.1.6 Fake mail i mailbombing
4.1.7 Bezpieczenstwo danych osobowych
4.2 Obliczanie adresu sieci na podstawie adresu IP
4.3 Sniffing
4.4 Warchalking i Wireless LAN
4.5 WAN ROUTING
5. Systemy Operacyjne
5.1 Systemy Operacyjne
5.1.1 Wstep
5.1.2 Nizszy poziom zarzadzania procesorem (procesami)
5.1.3 Zarzadzanie pamiecia
- jeden spojny obszar
- Strefy
- Strefy przemieszczalne
- Stronnicownie
- Stronnicownie na zadanie
- Segmentacja
- Segmentacja ze stronnicowniem na zadanie
5.1.4 Wyzszy poziom zarzadzania procesorem (procesami)
5.1.5 Poziom zarzadzania urzadzeniami I/O
5.1.6 Poziom zarzadzania informacja
6. Programowanie
6.1 BASH programowanie
6.2 Wstep do programowania w C
6.3 Pisanie programow Internetowych pod Linuxem - podstawy
6.4 Czym sie róznią C/C++, Pascal, Assembler, Basic, Java itp..
6.5 Z czego sklada sie jezyk programowania
7. Algorytmy
7.1 FIFO
7.2 LIFO
7.3 Stos
7.4 Algorytmy
7.5 Zrozumiec kod CRC
7.6 Kompresja metodą RLE
8. Linki
9. Zakonczenie
--------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------
1. WSTEP
-------------------
FAQ powstalo w celach edukacyjnych i zostalo napisane przez kilka osób po to by kazdy początkujący
mógl poszerzyc swoją wiedze. Nie opisujemy tutaj zadnych metod wlaman tylko przekazujemy podstawy,
które powinien miec kazdy zaczynający swoją przygode z poznawaniem Internetu od ?rodka.
Jak widzicie jest troche do czytania i na pewno kazdy znajdzie tutaj co? dla siebie. Nie bede sie
wiecej rozpisywal bo to i tak nie ma sensu - zapraszam do lektury.
...:::DISCLAIMER:::...
Nie ponosimy zadnej odpowiedzialno?ci za wykorzystywanie tego materialu. Wszystko co zrobisz z tym
FAQ robisz na wlasną odpowiedzialno?c. Je?li Ci sie to nie podoba to po prostu nie czytaj i skasuj
ten dokument ze swojego dysku, moze to uchroni Ciebie i Twoje najblizsze otoczenie przed przykrymi
niespodziankami związanymi z materialami zawartymi tutaj. Je?li dalej chcesz sie czego? nauczyc i
zacząc wprowdzac zawartą tutaj wiedze w zycie to zapraszam...
---------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------
2. Protokoly komunikacyjne
---------------------------
==========
2.1 IP
==========
IP - Internet protocol - Protokól internetowy
1. Co to jest protokól ?
Protokól okre?la zasady komunikacji pomiedzy dwoma komputerami.
Ale tak lopatologicznie to moze na przykladzie wyja?nie:
W jednej knajpie siedzą Polacy i Chinczycy - Polacy rozmawiają
z Polakami, a Chinczycy z Chinczykami.
Polacy uzywają protokolu o nazwie POLSKI, a Chinczycy protokól
o nazwie CHINSKI. Poniewaz kazdy z Polaków zna zasady protokolu
POLSKI dlatego mogą sie ze sobą dogadac, ale zaden CHNCZYK nie
wie co mówią Polacy, to samo sie tyczy protokolu CHINSKI,
Polacy go nie znają dlatego nie rozumieją co mówią Chinczycy.
wiec czym jest protokól?, są to zasady które normalizują sposób
wymiany danych pomiedzy komputerami, w jaki sposób nawiązywac
polączenie, jaki rozmiar muszą miec dane itd.
Wiec mój adres IP jest protokolem ?
NIE... mówi sie ze adres jest IP, poniewaz jest on okre?lony w
specyfikacji protokolu internetowego, ale on sam nie jest
protokolem.
2. Do czego stworzono IP ?
W mym chorym umy?le wyobrazam sobie protokól IP jako taczki!,
nic nie robi tylko siedzi i transportuje te datagramy.
Protokól internetowy zostal stworzony na uzytek sieci wzajemnie polączonych
systemów komputerowych, z komunikacją opartą na wymianie pakietów.
Protokól internetowy obsluguje transmisje bloków danych zwanych
datagramami (ang. datagram) z ?ródla do przeznaczenia, gdzie ?ródlo
i przeznaczenie są hostami identyfikowanymi przez adres o ustalonej
dlugo?ci.
Protokól internetowy pozwala na dzielenie (fragmentacje) i skladanie
(defragmentacje) datagramów podczas ich wedrówki po sieci, je?li jest to
tylko konieczne np. podczas transmisji przez sieci z "malymi pakietami"
Protokól internetowy jest swoi?cie ograniczony w obszarze dzialania, do
dostarczania funkcji niezbednych, aby przetransportowac datagram z ?ródla do
przeznaczenia, poprzez siec. Jest on POZBAWIONY!!! mechanizmów gwarantujących
niezawodno?c transmisji danych, kontroli przeplywu danych, sekwencjonowanie,
oraz inne uslugi czesto uzywane w protokolach typu Host-To-Host.
3. Krótki przegląd IP
Datagram w protokole IP sklada sie z 2 elementów:
1. Naglówka
2. Danych które mają zostac przetransportowane...
(a nie mówilem ze taczki
)
Protokól internetowy definiuje dwie podstawowe funkcje:
- adresowanie
- fragmentacje
Moduly internetowe uzywają adresu zawartego w naglówku internetowym
do transportowania internetowych datagramów w kierunku ich miejsca
docelowego. Wybór drogi dla transmisji nazywa sie routing.
Rotuting, czyli wyznaczanie trasy pakietów, niektórzy wielcy admini
spolszczyli slowo routing czyli wyznaczanie trasy = trasowanie 8(.
W tym FAQ ja preferuje angielską nazwe routing.
Moduly internetowe uzywają pól w naglówku internetowym takze do
fragmentacji i de fragmentacji datagramów, je?li to
konieczne z powodu maksymalnego rozmiaru datagramu. Maksymalny
rozmiar datagramu jest definiowany przez typ sieci.
4. Jak to jest zbudowane ?
Protokól internetowy traktuje kazdy datagram jako odrebną,
niezalezną jednostke nie związaną z zadnym innym datagramem. Nie ma
zadnych polączen, ani logicznych zalezno?ci pomiedzy dwoma datagramami
(wirtualnych czy tez innych). Protokól internetowy uzywa 4 pól do
udostepniania swoich uslug:
- Type of Service - typ uslugi,
- Time to Live - czas zycia
- Options - opcje
- Header Checksum - suma kontrolna naglówka
Typ uslugi (Type of Service) jest uzywany do poinformowania protokolów
wyzszych warstw jak mają traktowac dany dataram.
Ten typ wskazania uslugi, jest uzywany przez bramy (Ang. gateway) w celu
wybrania aktualnych parametrów transmisji, dla poszczególnych sieci,
siec która ma zostac dla kolejnego hop'a (skoku), czy tez kolejnej bramy w
czasie routing'u datagramu.
Czas zycia (Time to Live) warto?c wskazująca górną granice zycia datagramu.
Jest ona ustawiana przez wysylającego i warto?c ta jest zmniejszana w czasie
drogi w kazdy punkcie gdzie dany datagram bedzie przetwarzany. Je?li warto?c
ta osiągnie zero zanim osiągnie cel ulegnie zniszczeniu.
Czas zycia mozna uwazac jako limit czasu do samozniszczenia.
Opcje udostepniają 4 funkcje kontrolne wymagane lub tez uzyteczne w pewnych
sytuacjach, choc zbedne przy typowej komunikacji.
Opcje zawierają ustawienia timestamps ,zabezpieczen oraz specjalnego routingu.
Suma kontrolna naglówka umozliwia zweryfikowanie czy datagram zostal
przetransportowany wla?ciwie. Dane mogą zawierac bledy, suma je nie obejmuje.
Je?li suma kontrolna naglówka sie nie zgadza, datagram jest bezwzglednie
niszczony przez jednostke która stwierdzi bląd.
Protokól internetowy nie gwarantuje poprawnej komunikacji. Nie ma zadnych
potwierdzen dla polączen pomiedzy ?ródlem a przeznaczeniem, czy tez od hopa
do hopa. Nie ma zadnej kontroli dla danych, tyko suma kontrolna naglówka,
nie ma tez retransmisji oraz kontroli przeplywu danych.
Wykryte bledy mogą byc raportowane przez Internet Control Message Protocol
(ICMP) który jest zaimplementowany w module protokolu internetowego.
5. Relacje z innymi protokolami
Ponizsza ilustracja pokazuje pozycje protokolu internetowego
w hierarchii protokolów.
+------+ +-----+ +-----+ +-----+
|Telnet| | FTP | | TFTP| ... | ... |
+------+ +-----+ +-----+ +-----+
| | | |
+-----+ +-----+ +-----+
| TCP | | UDP | ... | ... |
+-----+ +-----+ +-----+
| | |
+--------------------------+----+
| Internet Protocol & ICMP |
+--------------------------+----+
|
+---------------------------+
| Local Network Protocol |
+---------------------------+
Relacje pomiedzy protokolami
Rysunek 1.
Protokól internetowy z jednej strony jest podpiety do warstwy wyzszej,
protokoly typu host-do-host, a z drugiej strony do protokolu lokalnej
sieci. W takim kontek?cie "lokalna siec" moze byc malą siecią w budynku,
albo duzą siecią jak ARPANET.
6. Ale jak to dziala ?
Model dzialania podczas transmisji datagramów z jednej aplikacji do
drugiej mozna zilustrowac na nastepującym przykladowym scenariuszu:
Zakladamy ze transmisja bedzie wymagac przej?cia za po?rednictwem jednej
bramy (gateway).
Aplikacja wysylająca przygotowuje swoje dane, po czym wywoluje lokalny modul
internetowy w celu przeslania tych danych jako datagram, umieszcza równiez
adres docelowy oraz inne parametry wymagane podczas wywolania.
Modul internetowy przygotowuje naglówek datagramu i dodaje do niego dane.
Nastepnie wyszukuje lokalny adres sieciowy dla otrzymanego adresu, ale
tego adresu nie ma w sieci, wiec wy?le datagram do bramy (gateway)
Wysyla ten datagram i lokalny adres do lokalnego interfejsu sieci.
Lokalny interfejs tworzy naglówek lokalnej sieci i dodaje do niego
datagram, po czym przesyla tak przygotowany datagram przez siec lokalną.
Datagram dociera do bramy której adres zostal umieszczony w naglówku
lokalnej sieci, lokalny interfejs usuwa naglówek lokalnej sieci, zamieniając
w ten sposób datagram w datagram z modulu internetowego. Modul internetowy
na podstawie adresu internetowego stwierdza ze datagram musi zostac przeslany
dalej do innego hosta w kolejnej sieci.
Wywoluje on interfejs lokalnej sieci, w celu wyslania datagramu.
Ten lokalny interfejs sieciowy tworzy naglówek lokalnej sieci i dolącza do
tego datagram i wysyla do hosta docelowego.
Host docelowy rozbiera datagram z naglówka lokalnej sieci, przez
interfejs lokalnej sieci i dostarczone modulowi internetowemu.
Modul internetowy stwierdza ze datagram jest przeznaczony dla aplikacji na tym
hoscie. Przekazuje on dane do aplikacji w odpowiedzi na ządanie systemu,
przekazując adres ?ródlowy i parametry jako wynik ządania.
Application Application
Program Program
\ /
Internet Module Internet Module Internet Module
\ / \ /
LNI-1 LNI-1 LNI-2 LNI-2
\ / \ /
Local Network 1 Local Network 2
?ciezka transmisji
Rysunek 2
7. Opis funkcji
Funkcją czy tez celem protokolu internetowego jest przenoszenie
datagramów pomiedzy polączonymi sieciami. Jest to realizowane poprzez
przekazywanie datagramów od jednego modulu internetowego do drugiego,
az zostanie osiągniety cel datagramu.
W systemie internetowym modul internetowy znajduje sie na hostach i
bramach. Datagramy są routowane od jednego modulu internetowego do drugiego
poprzez indywidualne sieci oparte na interpretowaniu adresu internetowego.
Dlatego najwazniejszym elementem protokolu internetowego jest adres
internetowy (Adres IP).
Podczas przemieszczania sie datagramów od jednego modulu internetowego do
drugiego moze sie okazac ze datagram musi zostac przetransportowany przez
siec gdzie maksymalny rozmiar pakietu jest mniejszy niz rozmiar datagramu.
W celu obej?cia tej niedogodno?ci, protokól internetowy udostepnia
mechanizm fragmentacji.
Adresowanie
Adres docelowy jest wyznaczany na podstawie nazwy, adresu, i trasy
(Ang. routes). Nazwa okre?la czego szukamy. Adres - gdzie to jest,
trasa - jak sie tam dostac.
Protokól internetowy w pierwszej kolejno?ci obsluguje adres. Zadaniem
dla protokolów wyzszego poziomu (np. host-to-host lub aplikacja) jest
odzwierciedlenie (zamapowanie) nazw w adresy.
Modul internetowy odzwierciedla (mapuje) adres internetowy w adres
lokalnej sieci. Zadaniem protokolów nizszych warstw (np. lokalnej sieci,
bramy) jest odzwierciedlenie lokalnego adresu sieciowego w trasy
(ang. routes)
Adres ma zawsze taki sam rozmiar, sklada sie z 4 oktetów bitów (32bity).
Adres rozpoczyna numer sieci, nastepnie adres lokalny (zwany "resztą").
Istnieją 3 formaty adresu zwane tez klasami:
w klasie A, najstarszy bit ma warto?c 0, nastepne 7 oznaczają siec,
pozostale 24 są lokalnym adresem;
w klasie B, najstarsze bity to 1 i 0, kolejnych 14 bitów oznacza siec,
pozostalych 16 to adres lokalny;
w klasie C pierwsze 3 najstarsze bity mają warto?c 110, kolejne 21 to siec,
ostatnie 8 to adres lokalny.
Fragmentacja
Fragmentacja datagramu internetowego jest konieczna je?li rozpoczyna
on podróz w lokalnej sieci o duzym rozmiarze pakietów i musi przej?c
przez lokalną siec o ograniczonym rozmiarze (mniejszym) aby dostac sie
do celu.
Internetowy datagram moze zostac oznaczony jako "nie fragmentuj".
Kazdy datagram oznaczony w ten sposób nie zostanie nigdy sfragmentowany.
Je?li tak oznaczony datagram nie moze osiągnąc celu bez fragmentacji
w zaden inny sposób, zostanie on zniszczony.
Procedury fragmentacji i skladania muszą byc w stanie podzielic datagram,
na dowolną ilo?c kawalków, tak aby mogly byc pó?niej zlozone w calo?c.
Funkcja skladająca uzywa pola identyfikacyjnego aby miec pewno?c ze
fragmenty innych datagramów nie zostaną wymieszane.
Pole pozycja fragmentacji (ang. fragment offset) informuje odbiorce
o pozycji paczki w oryginalnym datagramie. Pozycja i dlugo?c okre?lają
jaką cze?c orginalnego datagramu pokrywa dany fragment.
Pola dostarczają wystarczającą ilo?c informacji aby poskladac pakiety
w datagramy.
==========
2.2 TCP
==========
TCP - Transmission Control Protocol
Jest to protokól zorientowany polączeniowo, czyli umozliwia zestawienie polączenia w którym
efektywnie i niezawodnie przesylane są dane. Polączenie to charakteryzuje sie mozliwo?cią
sterowania przeplywem, potwierdzania odbioru, zachowania kolejno?ci danych, kontroli bledów
i przeprowadzania retransmisji.
TCP organizuje równiez dwukierunkową wspólprace miedzy warstwą IP, a warstwami wyzszymi,
uwzgledniając przy tym wszystkie aspekty priorytetów i bezpieczenstwa. Musi prawidlowo obsluzyc
niespodziewane zakonczenie aplikacji, do której wla?nie wedruje datagram, musi równiez bezpiecznie
izolowac warstwy wyzsze - w szczególno?ci aplikacje uzytkownika - od skutków awarii w warstwie
protokolu IP. Scentralizowanie wszystkich tych aspektów w jednej warstwie umozliwia znaczną
oszczedno?c nakladów na projektowanie oprogramowania.
Pomimo związku z protokolem IP - TCP jest protokolem w pelni niezaleznym i moze zostac zaadaptowany
do wykorzystania z innymi systemami dostarczania. Mozliwe jest uzywanie go zarówno w pojedynczej
sieci takiej jak Ethernet, jak i w skomplikowanej intersieci.
TCP posiada wiele nowych mozliwo?ci w stosunku do protokolu IP. Oto niektóre z nich:
- STRUMIENIE - dane są formatowane i transportowane w postaci strumieni bitów zorganizowanych w bajty
lub 8-bitowe oktety. Gdy zostaną odebrane, mogą byc przesylane w ten sam sposób.
- BUFFER FLOW CONTROL - kontrola zajeto?ci bufora. Pozwala zapobiec przepelnieniom buforów powiązanych
ze strumieniami danych. Je?li jeden z procesów wysyla przez strumien wiecej danych niz drugi jest w
stanie odebrac to wtedy jest zatrzymywany, aby wolniejszy proces mógl nadązyc z odbieraniem i
przetwarzaniem danych.
- DETEKCJA I KOREKCJA BLEDÓW TRANSMISJI - je?li podczas transmisji wystąpi bląd obie strony polączenia
zostają o tym powiadomione, a nastepnie starają sie zaradzic jako? zaistnialej sytuacji, ponownie
wysylając brakujące pakiety.
- POLLCZENIE FULL-DUPLEX - polączenie z mozliwo?cią jednoczesnej transmisji w obie strony w celu
zmniejszenia ograniczenia przepustowo?ci sieci.
TCP organizuje i zlicza bajty strumienia danych za pomocą 32-bitowych numerów sekwencji. Kazdy pakiet
zawiera początkowy numer sekwencji pakietu oraz numer sekwencji, którą nadawca powinien odebrac w
nastepnym pakiecie. Numer sekwencji pakietu to numer pierwszego bajtu danych w pakiecie w stosunku do
początku transmisji danych w strumieniu. Numer kolejnej sekwencji to numer pierwszego bajtu danych,
którego oczekuje nadawca pakietu. Okna są uzywane aby transmisje danych w strumieniach byly
wydajniejsze. Wymiana danych w oknach pozwala na efektywniejsze wykorzystanie przepustowo?ci, poniewaz
dopuszcza transmisje kilku pakietów, zanim zostanie zaządana odpowied?.
W dowolnym momencie transmisji odbiorca moze ustalic rozmiar okna równy zero, co oznacza, ze nie
odbierze zadnych danych, dopóki rozmiar okna nie zostanie zwiekszony. Powodem tego zachowania odbiorcy
moze byc np. przepelnienie bufora.
Budowa naglówka TCP
-----------------------------------------------------------
| Port ?ródlowy | Port docelowy |
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
| Numer sekwencji |
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
| Numer kolejnej sekwencji |
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
| Przesuniecie|Zarezer-| Flagi| Rozmiar okna |
| danych | wowane | | |
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
| Suma kontrolna | Wska?nik pilnych danych |
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
| Opcje |
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
| Dane |
-----------------------------------------------------------
- Port ?ródlowy - port TCP, którego uzywa nadawca pakietu,
- Port docelowy - port TCP, którego uzywa odbiorca pakietu,
- Numer sekwencji - zawiera numer pierwszego bajtu danych transportowanych za pomocą pakietu,
- Numer kolejnej sekwencji - zawiera numer poerwszego bajtu danych, których oczekuje nadawca,
- Przesuniecie danych - liczba 32-bitowych slów naglówka,
- Zarezerwowane - do wykorzystania w przyszlo?ci,
- Flagi - informacje sterujące (bity SYN, ACK, FIN) uzywane do rozpoczecia, kontynuacji i zakonczenia
polączenia,
- Rozmiar okna - wielko?c okna transmisji lub rozmiar bufora danych odbieranych,
- Suma kontrolna - pozwala wykryc uszkodzenia naglówka pakietu, wystepujące w wyniku bledów transmisji,
- Wska?nik pilnych danych - opcjonalny, pierwszy bajt pilnych danych w pakiecie, który pokazuje gdzie
jest ich koniec,
- Opcje - opcje protokolu, tj. rozmiar najwiekszego segmentu TCP,
- Dane - dane protokolu wyzszej warstwy.
TCP pozwala na utrzymanie wielu jednoczesnych polączen miedzy róznymi aplikacjami na jednym komputerze.
W celu rozróznienia tych polączen uzywa sie numerów portów. Para koncówek okre?la jednoznacznie
polączenie miedzy dwoma komputerami. Koncówki są zdefiniowane jako konce polączenia miedzy dwoma
aplikacjami. Koncówka to para dwóch liczb: IP oraz numeru portu TCP komputera, czyli np.:
206.0.125.81:1026
(komputer) (port)
Technologia ta jest brdzo wazna, poniewaz pozwala na dokonanie wielu polączen, przypisując im osobne
numery portów.
Nawiązanie polączenia TCP nastepuje w 3 krokach:
- wyslanie bitu SYN/ACK od strony próbującej nawiązac polączenie,
- odpowied? w postaci SYN/ACK - nastąpilo polączenie
- gdy nie ma juz danych do wyslania którakolwiek ze stron moze zamknąc polączenie za pomocą pakietu FIN.
==========
2.3 TCP/IP
==========
Do najistotniejszych zalet protokolów TCP/IP mozna zaliczyc:
- otwarto?c i niezalezno?c od specyfikacji sprzetowo-programowej systemów komputerowych,
- mozliwo?c integracji wielu róznych rodzajów sieci komputerowych,
- wspólny schemat adresacji pozwalający na jednoznaczne zaadresowanie kazdego uzytkownika,
- istnienie standardowych protokolów warstw wyzszych.
Protokoly TCP/IP to dzisiaj caly zestaw protokolów przeznaczonych do:
- transferu danych: IP (Internet Protocol), TCP (Transmission Control Protocol), UDP (User Datagram Protocol),
- kontroli poprawno?ci polączen: ICMP (Internet Control Message Protocol),
- zarządzania siecią: SNMP (Simple Network Management Protocol),
- zdalnego wlączania sie do sieci: TELNET (Network Terminal Protocol),
- uslug aplikacyjnych typu przesylania plików: FTP (File Transfer Protocol).
Protokól tworzący Internet - TCP/IP mozemy opisac za pomocą siedmiowarstwowego modelu ISO/OSI. Lepiej
jednak oddaje funkcje i wla?ciwo?ci protokolu TCP/IP uproszczony model czterowarstwowy. W modelu tym
najwazniejsze są warstwy sieciowa i transportowa, pozostale są polączone i tworzą dwie warstwy zwane
warstwą dostepu do sieci oraz warstwą aplikacji. Funkcje tych warstw pokrywają sie z zadaniami odpowiadających
im warstw w modelu ISO/OSI.
ZESTAWIENIE WARSTW:
Warstwy TCP/IP Warstwy ISO/OSI
_________________________________
| TELNET FTP |_______APLIKACJI_________
| SMTP |______PREZENTACJI________
| TFTP |_________SESJI___________
+++++++++++++++++++++++++++++++++
| TCP | UDP |______TRANSPORTOWA_______
+++++++++++++++++++++++++++++++++
| IP |________SIECIOWA_________
+++++++++++++++++++++++++++++++++
| PODSIECI |______LLCZA_DANYCH_______
| |________FIZYCZNA_________
+++++++++++++++++++++++++++++++++
Warstwa dostepu do sieci jest najnizszą warstwą w hierarchii architektury protokolów TCP/IP. W warstwie
tej do datagramów IP dodaje sie naglówki oraz zakonczenie i w ten sposób otrzymuje sie ramki przesylane
w sieci. Funkcje tej warstwy odpowiadają w przyblizeniu funkcjom dwóm najnizszych warstw modelu ISO/OSI.
Do komunikacji w sieciach rozleglych lub przez lącza szeregowe mogą byc stosowane takie protokoly jak PPP
(Point-to-Point Protocol) lub SLIP (Serial Line IP). Te dwa protokoly zostaly specjalnie opracowane do
przesylania datagramów IP poprzez szeregowe lącza dwupunktowe. Protokól SLIP zazwyczaj jest stosowany do
lączenia pojedynczych komputerów poprzez lącza szeregowe. Natomiast w sieciach rozleglych zalecane jest
stosowanie protokolu PPP.
Warstwa Internetu znajduje sie powyzej warstwy dostepu do sieci. Podstawowym protokolem tej warstwy jest IP.
Protokól ten jest odpowiedzialny za przesylanie pakietów zwanych datagramami miedzy uzytkownikami sieci. Jest
to protokól bezpolączeniowy, co oznacza, ze datagramy są przesylane przez siec bez kontroli poprawno?ci ich
dostarczenia. W efekcie datagram moze zostac zgubiony w sieci, przeklamany lub znieksztalcony. Protokól IP
jest przeznaczony do sieci o bardzo dobrej jako?ci i niezawodno?ci lączy transmisyjnych. Drugim protokolem
tej warstwy jest ICMP, który jest ?ci?le związany z IP. Sluzy on do przesylania komunikatów o nieprawidlowo?ciach
w pracy sieci. Protokól pozwala na przesylanie wiadomo?ci sterujących miedzy wezlami sieci. Wiadomo?ci te
dotyczą sterowania przeplywem, testowania polączen, wskazania alternatywnych polączen i wykrywania niedostepnych
uzytkowników.
Warstwa transportowa zapewnia bezpo?rednie polączenie miedzy koncowymi uzytkownikami (systemami) wymieniającymi
informacje. Do najwazniejszych protokolów tej warstwy zaliczamy TCP oraz UDP. Protokól TCP jest protokolem
polączeniowym umozliwiającym wykrywanie bledów na obu koncach polączenia. Ma on mozliwo?c ustanowienia i
utrzymania polączenia wirtualnego miedzy dwoma uzytkownikami w celu przesylania danych, sterowania przeplywem,
przesylania potwierdzen oraz kontroli i korekcji bledów. Protokól UDP jest protokolem bezpolączeniowym, nie
posiadających mechanizmów sprawdzania poprawno?ci dostarczenia danych do miejsca przeznaczenia. Segmenty TCP
jak i pakiety UDP w celu ich dalszego przeslania są umieszczane wewnątrz datagramu IP.
Kazda warstwa ma swoją terminologie okre?lającą dane aktualnie przez nią obrabiane. Poniewaz protokól TCP/IP
sklada sie z dwóch glównych protokolów warstwy transportowej TCP i UDP, wiec równiez w nazewnictwie wprowadzony
zostal podzial.
===============================================
| WARSTWA | TCP | UDP |
-----------------------------------------------
| Aplikacji | Strumien | Wiadomo?c |
-----------------------------------------------
| Transportowa | Segment | Pakiet |
-----------------------------------------------
| Internetu | Datagram |
-----------------------------------------------
|Dostepu do sieci| Ramka |
===============================================
Warstwa aplikacji zawiera procesy wykorzystujące protokoly TCP lub UDP. Protokoly tej warstwy dostarczają
uzytkownikom róznych uslug. Do najbardziej znanych protokolów warstwy aplikacji korzystających z TCP nalezą:
- TELNET (Network Terminal Protocol) dla uslug terminalowych. Pozwala na rozpoczecie sesji poprzez siec.
- FTP (File Transfer Protocol) dla transferu plików. Umozliwia interakcyjne przesylanie plików.
- TFTP (Trivial File Transfer Protocol) dla prostych uslug transferu plików. Jest to uproszczona wersja
protokolu [link widoczny dla zalogowanych]
- SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) dla wymiany poczty elektronicznej. Umozliwia prace w trybie zapamietaj
i prze?lij (store-and-forward) pomiedzy systemami poczty korzystającymi z serwerów pocztowych.
- HTTP (Hyper Text Transfer Protocol) do udostepniania w sieci stron zapisanych na serwerach WWW (World Wide Web).
Natomiast do bardziej znanych protokolów warstwy aplikacji korzystających z UDP nalezą:
- DNS (Domain Name Service) do zamiany adresów IP na nazwy urządzen sieciowych.
- RIP (Routing Information Protocol) do wymiany informacji związanych z aktualizacją reguly doboru tras w
wezlach sieci.
- NFS (Network File System) do wspóldzielenia plików przez wiele komputerów dolączonych do sieci. Jest to
rozproszony system plików dzialających wedlug modelu klient-serwer.
UDP - User Datagram Protocol
Protokól ten dziala w sposób bezpolączeniowy. Czyli zapewnia tak samo zawodny sposób dostarczania pakietów
co protokól IP. W protokole tym nie uwzgledniono jakiejkolwiek kontroli transmisji czy korekcji bledów, konsekwencją
czego pakiety UDP mogą zostac zagubione, zduplikowane albo tez przybyc w nieprawidlowej kolejno?ci. Dzieki
wykorzystaniu mniejszych naglówków niz ma to miejsce w przypadku TCP pozwala na lepsze wykorzystanie przepustowo?ci
lączy i dzieki temu na szybsze przetwarzanie pakietów.
UDP jest wykorzystywane glównie w przypadkach, gdy kontrola transmisji jest zapewniona przez protokoly wyzszych
warstw. Uslugi wykorzystujące UDP to miedzi innymi: NFS, SNMP, TFTP oraz DNS.
Pakiety protokolu UDP są nazywane datagramami. Są one transportowane przez Internet za pomocą protokolu IP i zawierają
naglówek UDP oraz dane - czyli: UDP dolącza naglówek do danych wysylanych przez uzytkownika. Nastepnie przesyla je dalej
do IP, gdzie dodawany jest kolejny naglówek, po czym calo?c jest umieszczana w ramce i wysylana przez Internet.
Budowa datagramu UDP
-------------------------------------------------
| Port ?ródlowy | Port docelowy |
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
| Rozmiar datagramu | Suma kontrolna |
-------------------------------------------------
-------------------------------------------------
| Dane |
-------------------------------------------------
Porty ?ródla i przeznaczenia - 16-bitowe numery portów UDP uzywane do przetwarzania datagramów,
Rozmiar datagramu - rozmiar datagramu w bajtach,
Suma kontrolna - opcjonalna - pozwala wykryc ewentualne uszkodzenie zawarto?ci datagramu,
Dane - dnae protokolów wyzszych warstw.
UDP stosuje tzw. multiplexing oraz demultiplexing pomiedzy warstwą protokolu i oprogramowaniem uzytkowym. Pozwala to
na jednoczesne wykorzystywanie protokolu UDP przez wiele par aplikacji. Do multiplexingu oraz demultiplexingu
wykorzystywane są porty UDP.
Kazda aplikacja chcąc wyslac jakikolwiek datagram UDP, musi poza adresem docelowym znac numer portu UDP. Po stronie
odbiorcy nastepuje sprawdzenie czy numer portu na który zostal wyslany datagram, jest przypisany nasluchującej
aplikacji. Je?li tak to zostanie jej niezwlocznie przekazany, w przeciwnym wypadku zwrócona zostanie na adres i port
nadawcy informacja o bledzie - ICMP error message.
==========
2.5 ICMP
==========
ICMP - Internet Control Message Protocol
ICMP - protokól sluzący do przesylania róznego rodzaju pakietów informujących o bledach i
innych waznych sytuacjach oraz do kontrolowania kondycji polączenia.
Transportowanie pakietów ICMP jest procesem dwustopniowym. Komunikat ICMP jest dolączany
do pakietu IP jako dane, a nastepnie umieszczany i transportowany przez Internet w postaci
ramki. Komunikaty ICMP mogą zostac zagubione lub powielone, a to ze wzgledu na to, ze ICMP
uzywa takiego samego, zawodnego sposobu komunikowania sie co datagramy UDP.
Budowa datagramu ICMP
----------------------------------------------------
| Typ komunikatu | Kod | Suma kontrolna |
----------------------------------------------------
Typ komunikatu - okre?la rodzaj sytuacji powodującej wyslanie datagramu,
Kod - zawiera dodatkowe informacje o typie komuniaktu,
Suma kontrolna - pozwala wykryc ewentualne uszkodzenia datagramu ICMP.
ICMP moze takze zawierac naglówek i dane pakietu, który spowodowal jego wyslanie. Pomaga to
ustalic aplikacje oraz protokól, które staly sie przyczyną bledu.
Najwazniejsze komunikaty ICMP
--------------------------------------------------
| Typ komunikatu | Nazwa |
--------------------------------------------------
| 0 | Echo Reply |
--------------------------------------------------
| 3 | Destination Unreachable |
--------------------------------------------------
| 4 | Source Quench |
--------------------------------------------------
| 5 | Route Redirect |
--------------------------------------------------
| 8 | Echo Request |
--------------------------------------------------
| 11 | Datagram Time Exceeded |
--------------------------------------------------
| 12 | Datagram Parameter Problem |
--------------------------------------------------
| 13 | Timestamp Request |
--------------------------------------------------
| 14 | Timestamp Reply |
--------------------------------------------------
| 15 | Information Request |
--------------------------------------------------
| 16 | Information Reply |
--------------------------------------------------
| 17 | Address Mask Request |
--------------------------------------------------
| 18 | Address Mask Reply |
--------------------------------------------------
Ponizej opis najwazniejszych komunikatów ICMP:
- Echo Reply (0) oraz Echo Request (
- sluzą do testowania kanalu komunikacyjnego pomiedzy
dwoma komputerami. Odbiorca datagramu ICMP Echo Request jest proszony o odpowied? na tzw.
ping. Odpowied? jest formulowana za pomocą datagramu ICMP Echo Reply. Dzieki temu nadawca
moze stwierdzic czy jest mozliwo?c nawiązania polączenia z odbiorcą, oraz sprawdzic biezącą
kondycje polączenia z odbiorcą.
- Destination Unreachable (3) - tego typu komunikatu uzywa sie w sytuacjach gdy: router lub
bramka nie potrafią ustalic kierunku w którym powinien byc wysląny pakiet, gdy parametr
TTL zostanie zmniejszony do 0, gdy pakiet musi zostac podzielony na fragmenty, ale ma
ustawioną flage Don't Fragment, lub gdy okre?lony protokól lub aplikacja w miejscu przeznaczenia
pakietu jest nieaktywna.
- Source Quench (4) - gdy bufor odebranych danych wypelni sie, to pakiet, który sie w nim
nie zmie?ci, zostanie porzucony. Dla kazdego takiego pakietu wygenerowywany jest datagram
ICMP Source Quench, który dla nadawcy porzuconych pakietów jest sygnalem do zwolnienia
strumienia wysylanych danych.
- Route Redirect (5) - informacje o biezącej topologii sieci są co pewien czas od?wiezane i
wysylane do sąsiednich sieci, co pozwala na zachowanie aktualnych tablic routingu. Gdy
tylko router zidentyfikuje nadawce uzywającego niewla?ciwej trasy dla swoich pakietów, po
przetworzeniu pakietu wysylą do nadawcy datagram ICMP Route Redirect informujący o
istnieniu lepszej trasy dla jego pakietów.
- Datagram Time Exceeded (11) - komunikat ten jest wysylany przez router albo bramke w sytuacji
gdy napotkają one datagram z parametrem TTL równym 0. Urządzenie napotykające datagram
TTL=0 ma obowiązek go porzucic, a nastepnie wyslac do nadawcy komunikat ICMP Datagram Time
Exceeded.
- Datagram Parameter Problem (12) - uzywany jest w wyniku napotkania datagramu, którego
naglówek utrudnia, lub uniemozliwia jego dalsze przetwarzanie. W tym przypadku datagram
jest porzucany, a jego nadawcy zwracany jest komunikat ICMP Datagram Parameter Problem.
- Timestamp Request (13) i Timestamp Reply (14)- uzywa sie ich do synchronizowania zegarów
komputeró w sieci.
- Information Request (15) oraz Information Reply (16) - za ich pomocą komputer moze uzyskac
adres IP w sieci, w której sie znajduje. W celu realizacji rozprzestrzeniany jest datagram
ICMP Inforamtion Request zawierający jedynie cze?c adresu opisującą siec do której nalezy
komputer, oczekując odpowiedzi w postaci ICMP Information Reply zawierającą pozostalą
cze?c adresu IP tego komputera.
- Adress Mask Request (17) oraz Adress Mask Reply (1
- komunikaty te uzywane są do otrzymania
maski podsieci w której znajduje sie komputer. ICMP Adress Mask Request moze byc wysylany
bezpo?rednio do urządzenia, które udzieli tej informacji (router, bramka) lub tez jest
rozprzestrzeniany w calej sieci lokalnej.
==========
2.6 FTP
==========
Protokól FTP
File Transfer Protocol
Jest to protokól dzialający na zasadzie klient-serwer. Jest jedną z uslug sieciowych
zdefiniowanych w warstwowym modelu TCP/IP, opisującym funkcje sieci komputerowych. Protokól
ten okre?la sposób przesylania plików pomiedzy dwoma komputerami. Dzieki niemu nie istnieje
konieczno?c uzyskiwania pelnego dostepu do zasobów komputera-odbiorcy. Polączenie z serwerem
FTP nie omija autoryzacji uzytkownika na zdalnej maszynie. Dostep do poszczególnych plików i
katalogów uzalezniony jest od uprawnien posiadanych przez zalogowanego uzytkownika. Serwery
FTP przeznaczone do uzytku publicznego pozwalają przewaznie na uzyskanie anonimowego dostepu
do okre?lonych zasobów osobom, które poslugują sie identyfikatorem 'anonymous'.
Dzialanie protokolu FTP jest bardzo proste - wykorzystuje on dwa porty TCP/IP jako niezalezne kanaly
informacyjne z czego jeden sluzy do sterowania sesją, a drugi do wla?ciwego przesylania plików.
Czyli pro?ciej mówiąc protokól FTP umozliwia uzytkownikowi sieci przesylac pliki i zbiory, a takze
i przede wszystkim kopiowac zbiory z publicznych kont.
Zadania protokolu FTP,które okre?lono w specyfikacji RFC 0765 to:
- Udostepnianie plików
- umozliwienie bezpo?redniego korzystania z komputerów zdalnych (oczywi?cie przy uzyciu programów),
- ujednolicenie sposobów korzystania z róznych no?ników danych na zdalnym komputerze,
- niezawodne przesylanie plików.
Parametry protokolu FTP:
-v - Wylącza wy?wietlanie odpowiedzi zdalnego serwera.
-n - Wylącza auto-logowanie przy początkowym polączeniu.
-i - Wylącza interaktywne monity w czasie przesylania wielu plików.
-d - Wlącza analize programu, wy?wietlając wszystkie polecenia ftp, które przechodzą miedzy klientem a serwerem.
-g - Wylącza mozliwo?c uzywania symboli wieloznacznych w lokalnych nazwach plików i ?ciezek. (Patrz polecenie glob w opisie polecen).
-s:nazwapliku - Okre?la plik tekstowy zawierający polecenia ftp; polecenia te bedą automatycznie wykonywane po uruchomieniu polecenia [link widoczny dla zalogowanych] W tym parametrze nie są dozwolone spacje. Nalezy uzywac tej opcji zamiast readresatora (>).
-a - Uzywa lokalnego interfejsu przy wiązaniu polączen danych.
-w:rozmiarokna - Zmienia domy?lny rozmiar bufora przesylania, wynoszący 4096.
Komputer - okre?la nazwe lub adres IP zdalnego komputera, z którym nalezy sie polączyc
Do przesylania plików mozna uzyc dowolnego klienta [link widoczny dla zalogowanych]
==========
2.7 HTTP
==========
Protokól HTTP
Hypertext Transfer Protocol
Protokól HTTP stanowi najwazniejszą cze?c ogólno?wiatowej sieci World Wide Web. Dzialanie
serwera opiera sie na przyjmowaniu od klienta pojedynczych rozkazów i wykonywaniu ich. Kazdy
rozkaz wykonywany jest niezaleznie od pozostalych. Wla?nie dzieki protokolowi HTTP przesyla
sie ządania udostepniania dokumentów WWW i informacje o kliknieciu odno?nika oraz informacje
z formularzy. Jak wiadomo zadaniem stron WWW jest publikowanie informacji a mozliwe jest to
wla?nie dzieki protokolowi HTTP.
Protokól ten jest dlatego tak uzyteczny, poniewaz udostepnia znormalizowany sposób komunikowania
sie komputerów ze sobą. Okre?la forme ządan klienta dotyczących danych oraz forme odpowiedzi
serwera na ządania klienta. Jest on zaliczany do tzw. protokolów stateless, z tego powodu ze
nie zachowuje zadnych informacji o poprzednich transakcjach serwera z klientem, czyli po
zakonczeniu transakcji wszystkie dane przepadają. Stalo sie to wla?nie powodem spopularyzowania
ciasteczek, czyli cookies.
Oficjalna specyfikacja protokolu HTTP jest zawarta w dokumencie RFC 2068.
Przyklady:
Ogólna postac naglówka wyslanego przez klienta i odpowied? serwera, oddzielone pojedynczą
pustą linią. Polecenie OPTIONS pozwala uzyskac informacje o tym jakie metody mozna stosowac
do danego zasobu (* oznacza dowolny zasób, wiec w tym przykladzie sluzy raczej jako
sprawdzenie, czy serwer dziala).
OPTIONS * HTTP/1.0
HTTP/1.1 200 OK
Date: Fri, 18 Feb 2000 08:07:24 GMT
Server: Apache/1.3.1 (Unix) PHP/3.0.4
Content-Length: 0
Allow: GET, HEAD, OPTIONS, TRACE
Connection: close
Informowanie serwera o preferencjach klienta za pomocą dodatkowych pól: Accept-Language, Accept, Accept-Encoding
HEAD [link widoczny dla zalogowanych] HTTP/1.0
accept-language: pl
HTTP/1.1 200 OK
Date: Fri, 18 Feb 2000 08:14:28 GMT
Server: Apache/1.3.1 (Unix) PHP/3.0.4
Vary: accept-language
Connection: close
Content-Type: text/html
Content-Language: pl
Expires: Fri, 18 Feb 2000 08:14:28 GMT
Typowy bląd polegający na niezakonczeniu URLa wskazującego na katalog znakiem /. Po otrzymaniu kodu bledu 301 od serwera wiekszo?c przeglądarek automatycznie wysyla powtórne zadanie do serwera - tym razem z poprawnym URLem umieszczonym przez serwer w polu Location.
GET /~user HTTP/1.0
accept-language: pl
HTTP/1.1 301 Moved Permanently
Date: Fri, 18 Feb 2000 08:15:54 GMT
Server: Apache/1.3.1 (Unix) PHP/3.0.4
Location: [link widoczny dla zalogowanych]
Connection: close
Content-Type: text/html
<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//IETF//DTD HTML 2.0//EN">
<HTML><HEAD>
<TITLE>301 Moved Permanently</TITLE>
</HEAD><BODY>
<H1>Moved Permanently</H1>
The document has moved <A HREF="http://www.jakis_host.pl/~user/">here</A>
</BODY></HTML>
==========
2.8 POP, POP2, POP3
==========
Protokoly POP, POP2 i POP3
Protokól POP (Post Office Protocol) sluzy do przenoszenia poczty elektronicznej z serwera
pocztowego na komputer uzytkownika. W pewnym momencie powstaly dwie wersje protokolu POP:
POP2 i PO3. Podstawową róznicąpomiedzy nimi polega na tym, ze korzystanie z protokolu POP2
wymaga uruchomionego serwera SMTP w przeiwienstwie do POP3, który moze samodzielnie odbierac
poczte.
Protokól POP opart jest na architekturze klient-serwer, w której poczte odbiera serwer pocztowy
a nastepnie przechowuje ją do momentu, az uzytkownik sie zaloguje na serwerze i pobierze ją.
Wiekszo?c przeglądarek posida wbudowaną obsluge protokolu POP3 (mozna tutaj wymienic przeglądarki
Netscape, Opera, IE). Niedociągniecia w protokole pozwalają na zdalne zalogowanie sie na
serwerze w przypadku gdy zostalo zmienione haslo dostepowe do skrzynki pocztowej.
Port uslugi POP3 równiez jest narazony na atak bezpo?redniego polączenia telnetowego. W takim
przypadku mozliwe jest uzyskanie niektórych istotnych informacji z punktu widzenia bezpieczenstwa
systemu.
==========
2.9 IGRP
==========
Protokól EIGRP i IGRP
Protokól IGRP (Interior Gateway Routing Protocol), czyli protokól bram wewnetrznych zostal
opracowany przez firme CISCO, jako protokól wektorowo - odleglo?ciowy, wykorzystywany w
routingu wewnątrz systemu autonomicznego. Pó?niejsze polączenie technologii wektorowo -
odleglo?ciowej i stanów przylączy spowodowalo powstaniem rozszerzonej wersji protokolu
EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol). Ponizej przedstawione są formaty
pakietów.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Numer + Kod + Niewykorzystywane + AS + AS - sieci + Suma +
+ wersji + operacji + + + + kontrolna +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Rys 1. Format pakietu IGRP
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Numer + Kod + Suma kontrolna + AS - podsieci + AS - sieci + AS +
+ wersji + operacji + + + + +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Rys 2. Format pakietu EIGRP
Znaczenie poszczególnych pól jest nastepujące:
- Numer wersji (Version Number) - stosowana wersja protokolu.
- Kod operacji (Operation Code) - okre?la czy pakiet jest ządaniem czy aktualizacją.
- AS (Autonomous System) - numer systemu autonomicznego.
- AS podsieci (AS Subnets) - informacja o podsieciach na zewnątrz danego systemu autonomicznego.
- AS sieci (AS Nets) - informacja o liczbie i sieciach na zewnątrz danego systemu autonomicznego.
- Suma kontrolna (Checksum) - obliczna jest wedlug standardowego algorytmu UDP.
==========
2.10 UUCP
==========
Protokól UUCP
Protokól UUCP czyli inaczej UNIX-to-UNIX Cpou Protocol wymaga zestawu programów do transmisji
plików miedzy róznymi systemami uniksowymi, a takze do wykonywania polecen na zdalnych systemach.
Mimo, ze protokól ten zostal wyparty przez inne protokoly tj. FTP i SMTP, które są bardziej
poreczne i uniwersalne to na wielu systemach dalej mozna spotkac aktywną usluge UUCP, którą
uzywa sie w celach administracyjnych. W zalezno?ci od systemu i wersji serwera istnieje wiele
sztuczek, które pozwalają uzytkownikom kont UUCP na powiekszenie swoich uprawnien w systemie.
==========
2.11 IPX
==========
Protokól IPX
Internetwork Packet Exchange
Jest to protokól bezpolączeniowy i wla?nie z tego powodu jest podobny do zawodnego sposobu
dostarczania datagramów oferowanego przez protokól IP. IPX wymaga równiez aby kazde urządzenie
komunikujące sie za jego pomocą posiadalo unikalny adres skladający sie z 2 cze?ci: numeru
sieci oraz numeru komponentu. Numer sieci IPX jest przydzielonym 32-bitowym adresem, a numer
wezla 48-bitowym adresem MAC interfejsu sieciowego.
Przykladowy adres IPX moze wyglądac tak: 45D20148.02A03BC436F
IPX korzysta z kilku schematów transportu w celu przetworzenia w ramki informacji i danych
protokolów wyzszych warstw. Najbardziej popularne wsród nich to: 802.3 Raw, 802.3, Ethernet II,
Ethernet SNAP.
Sieciowe numery IPX odgrywają glowna role podczas wymiany pakietów miedzy róznymi segmentami
sieci. Kazdy segment ma przydzielony unikalny adres sieciowy, dzieki któremu pakiety IPX
mogą byc transportowane do odpowiednicj komputerów w róznych sieciach. Uzupelnieniem adresu jest
tzw. numer socketu, który sluzy do identyfikacji procesu docelowego na maszynie odbiorcy.
Ponizej przedstawiona jest budowa pakietu IPX.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Suma + Dlugo?c + TC + Typ + Segment +
+ kontrolna + pakietu + (czas zycia) + pakietu + docelowy +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Komponent + Socket + Segment + Komponent+ Socket +
+ docelowy + docelowy + ?ródlowy + ?ródlowy + ?ródlowy +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ DANE +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Dobra a teraz po kolei:
Suma kontrolna - w tym polu domy?lnie znajdują sie zera, ale moze sie w nim znajdowac takze
suma kontrolna obliczona na podstawie cze?ci IPX pakietu.
Dlugo?c pakietu - calkowiya dlugo?c pakietu IPX.
TC (czas zycia) - podczas przetwarzania pakietu przez routery pole to zwiekszane jest o 1. Najwiekszą
warto?c jaką moze wynosic to 15. Gdy który? z routerów powiekszy tą warto?c do
16 to wtedy pakiet jest porzucany.
Typ pakietu - moze oznaczac:
+ (typ 0) - nieznany typ pakietu,
+ (typ 1) - pakiet inforamcji o topologii sieci,
+ (typ 4) - pakiet uzywany przez protokól SAP,
+ (typ 5) - pakiet SPX,
+ (typ 20) - rozprzestrzenialny pakiet IPX NetBIOS
Segment docelowy - adres sieci do której nalezy odbiorca pakietu. Je?li odbiorca znajduje sie w sieci
lokalnej to segment przyjmuje warto?c 0.
Komponent docelowy - adres sprzetowy docelowego interfejsu sieciowego.
Socket docelowy - numer socketu uzywanego przez proces docelowy.
Segment ?ródlowy - adres sieci do której nalezy nalezy nadawca pakietu.
Komponent ?ródlowy - adres sprzetowy interfejsu sieciowego nadawcy.
Socket ?ródlowy - numer socketu uzywanego przez proces bedący nadawcą pakietu.
Dane - dane pakietu IPX, które czesto zawierają naglówek protokolu wyzszej warstwy.
==========
2.12 SPX
==========
Protokól SPX
Sequenced Packet Exchange
Protokól SPX jest glównym protokolem transportowym uzywanym w technologii NetWare. jest to
protokól nadrzedny w stosunku do protokolu IPX. Protokól ten zapewnia niezawodny sposób dostarczania
danych, wykorzystując w tym celu protokól IPX. SPX jest protokolem uzywającym okna o rozmiarze
jednego pakietu, zorientowanym na transmisje w pakietach.
Naglówek pakietu SPX wygląda nastepująco:
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Sterowanie polączeniem + Typ strumienia danych + Identyfikator polączenia (nadawcy) +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Identyfikator polączenia + Numer sekwencji + Numer kolejnej + Rozmiar alokacji +
+ (odbiorcy) + + sekwencji + +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
No i po kolei:
Sterowanie polączeniem - w tym polu znajdują sie informacje sluzące do kontroli przeplywu danych.
Typ strumienia danych - rodzaj danych przenoszonych za pomocą pakietu, czyli np.:
+ 0xFE - zawiadomienie o zakonczeniu polączenia,
+ OxFF - potwierdzenie odbiory zawiadomienia o zakonczeniu polączenia,
+ 0x00 - do wykorzystania przez uzytkownika.
Identyfikator polączenia (nadawcy) - przydzielony numer polączenia IPX. Uzywany do demultiplexingu.
Identyfikator polączenia (odbiorcy) - przydzielony przez odbiorce numer polączenia IPX. Uzywany do
demultiplexingu.
Numer sekwencji - numer ostatnio wyslanego pakietu. Pakiety są zliczane osobno w obu kierunkach.
Numer kolejnej sekwencji - numer sekwencji oczekiwanego pakietu.
Rozmiar alokacji - najwyzszy numer sekwencji, jaki moze zostac wyslany. Sluzy do biezącego eliminowania
pakietów bez potwierdzenia odbioru.
==========
2.13 SAP
==========
Protokól SAP
Service Advertisemenet Protocol
SAP jest protokolem, za pomocą którego róznego rodzaju demony serwerów sieciowych mogą rozprzestrzeniac
informacje o swojej obecno?ci i rodzaju ?wiadczonych uslug. Zazwyczaj informacje tego typu są rozsylane
w odstepach 60-sekundowych. Identyfikator SAP okre?la rodzaj ?wiadczonej uslugi.
Pakiety SAP zawierają informacje o maksymalnie 7 uslugach. Je?li istnieje konieczno?c przekazania
wiadomo?ci o wiekszej liczbie uslug wtedy wysyla sie wiecej pakietów.
Ponizej przedstawiam schemat budowy pakietu SAP.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Operacja + Typ uslugi + Nazwa uslugi +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Adres segmentu + Adres komponentu + Numer soketu + Czas zycia +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Operacja - pole okre?lające, czy dany pakiet jest zapytaniem czy odpowiedzią.
Typ uslugi - identyfikator typu uslugi np.:
+ 0x0004 - Serwer plików,
+ 0x0005 - Serwer zadan,
+ 0x0007 - serwer drukowania,
+ 0x0009 - archiwum,
+ 0x000A - kolejka zadan,
+ 0x0021 - SNA Gateway,
+ 0x002D - serwer czasu,
+ 0x002E - Dynamic SAP,
+ 0x0047 - Adversting Print Server,
+ 0x004B - Btrieve VAP,
+ 0x004C - SQL VA,
+ 0x0077 - nieznana usluga,
+ 0x007A - NetWare VMS,
+ 0x0098 - serwer dostepowy NetWare,
+ 0x009A - Named Pipes Server,
+ 0x009E - NetWare-Unix,
+ 0x0107 - NetWare 386,
+ 0x0111 - Test Server,
+ 0x0166 - NetWare Management,
+ 0x026A - NetWare Managemant.
Nazwa uslugi - zawiera unikalny ciąg znaków bedący nazwą serwera.
Adres segmentu - adres sieciowy serwera.
Adres komponentu - adres sieciowy komponentu.
Adres soketu - numer soketu dla ządan i odpowiedzi serwera.
Czas zycia - liczba routerów i bramek na drodze pomiedzy klientem a serwerem.
Zeby zaoszczedzic na przepustowo?ci sieci a takze zabezpieczyc sie przed przeciązeniami spowodowanymi
pakietami SAP, routery oraz bramki wyposazone są w odpowiednie filtry odrzucające niechciane pakiety
SAP. W duzych i ?rednich sieciach jest to konieczno?c. Zaleca sie wtedy skonfigurowanie komunikatów
SAP tak, zeby odrzucaly te z nich, które nie są konieczne dla dzialania sieci. Przyklad: sieci fizyczne
oddalone od siebie z reguly nie potrzebują udostepniac sobie drukarek.
Je?li uda zaatakowac sie router czy bramke to wtesy mozna spowodowac silne obciązenie lub nawet
zalamanie duzych sieci, usuwając lub tez modyfikując filtry pakietów SAP. Przeciązenie pakietami SAP
jest do?c czestym powodem degradacji przepustowo?ci sieci opartych na technologii Novell.
==========
2.14 RIP
==========
Protokól RIP
Routing Information Protocol
W podstawowej wersji protokól ten jest protokolem, którego funkcjonowanie oparte jest na klasach
sieci. W kolejnej wersji tego protokolu wprowadzona zostala mozliwo?c pracy bezklasowej. Formaty
obu wersji pakietu RIP przedstawione są ponizej:
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Pole + Numer + Niewykorzy + AFI + Niewykorzy + Adres + Niewykorzy + Niewykorzy + Miernik +
+ cenie + wersji + stywane + + stywane + wpisu + stywane + stywane + +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
rys.1. Format pakietu RIP
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Pole + Numer + Niewykorzy + AFI + Znacznik + Adres + Maska + Nastepny + Miernik +
+ cenie + wersji + stywane + + trasy + wpisu + podsieci + przeskok + +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
rys.2. Format pakietu RIP v.2
A teraz zajmijmy sie znaczeniem pól:
Polecenie - okre?la czy pakiet jest ządaniem czy odpowiedzią.
Numer wersji - stosowana wersja protokolu.
AFI (Identyfikator Rodziny Adresów) - sygnalizuje typ stosowanego adresu:
+ IP (IPv4)
+ IP6 (IPv6)
+ NSAP
+ HDLC
+ BBN 1822
+ 802
+ E.163
+ E.164
+ F.69
+ X.121
+ IPX
+ Appletalk
+ Decent IV
+ Banyan Vines.
Znacznik trasy - okre?la czy trasa jest trasą wewnetrzną czy zewnetrzną.
Adres wpisu - adres IP wpisu.
Maska podsieci - maska podsieci IP wpisu.
Nastepny przeskok - adres IP routera kolejnego przeskoku.
Miernik - liczba przeskoków do sieci docelowej.
==========
2.15 RTMP
==========
Protokól RTMP
Routing Table Maintenance Protocol
Jest stosowany jako protokól warstwy transportu w sieciach Appletalk. Zostal opracowany jako
protokól wektorowo - odleglo?ciowy zapewniający informowanie routerów lokalnych o dostepno?ci
sieci. Format pakietu RTMP:
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Siec + Dlugo?c ID + ID wezla + Niewykorzystywane + Początek + Odleglo?c + Koniec +
+ routera + + + + zakresu 1 + + zakresu 1 +
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Opis:
Siec routera - okre?la siec, w której pracuje router.
Dlugo?c ID - okre?la dlugo?c identyfikatora wezla.
ID wezla - identyfikator wezla.
Początek zakresu 1 - początek zakresu sieci 1.
Odleglo?c - odleglo?c sieci.
Koniec zakresu 1 - koniec zakresu sieci 1.
==========
2.16 OSPF
==========
Protokól OSPF
Open Shortest Path First
OSPF - protokól wybierania najkrótszej ?ciezki. Protokól stanów przylączy OSPF jest normą
przemyslową i zalicza sie do grupy bogatych w funkcej zaawansowane protokolów bram wewnetrznych.
Oto jak wygląda format pakietu:
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Maska + Interwal + Opcje + Priorytet + Interwal + DR + BDR + Sąsiad +
+ + + + + nieaktywno?ci + + + +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Opis:
Maska - maska sieci przylącza.
Interwal - odstep czasowy pomiedzy kolejnymi pakietami Hello, w sekundach.
Opcje - opcjonalne funkcje routera.
Priorytet - priorytet routera. Warto?c 0 uniemozliwia wybranie routera jako wyróznionego.
Interwal nieaktywno?ci - limit czasowy nieaktywno?ci routera w sekundach.
DR - informacja o wyróznionym routerze w sieci.
BDR - informacja o zastepcy wyróznionego routera sieci.
Sąsiad - identyfikatory routerów mających brac udzial w transmisjach pakietów Hello.
==========
2.17 SMTP
==========
Protokól SMTP
Simple Mail Transfer Protocol
Protokól ten jest glównie uzywany do przenoszenia poczty elektronicznej. Standardowo serwery SMTP
oczekują na przychodzącą poczte na porcie 25, a odebraną poczte kopiują do odpowiednich skrzynek
pocztowych. e?li wiadomo?c nie moze zostac dostarczona, nadawcy zostaje zwrócony komunikat bledu
zawierający początkowy fragment wiadomo?ci. Po uzyskaniu polączenia przy uzyciu protokolu TCP
komputer wysylający poczte czeka na komputer odbierający poczte, po to aby wyslac wiersz tekstu
identyfikujący klienta oraz informujący, ze klient jest gotowy do wyslania poczty. W systemie
tym sumy kontrolne nie są wymagane do nawiązania kontaktu z powodu wewnetrznych mechanizmów
kontrolujących przeplyw danych w protokole TCP. W momencie gdy poczta zostanie odebrana przez
serwer w calo?ci, polączenie zostaje zwolnione.
Podstawowe problemy dotyczące wymiany poczty to m.in. mail bombing czy mail spamming, ale nie
brakuje tez innych ataków typu DoS.
Teraz wyja?niam co to jest atak DoS (denial of Service) - celem ataku tego typu jest zablokowanie
mozliwo?ci korzystania z okre?lonych lub wszystkoch uslug atakowanego serwera, lub tez doprowadzenie
serwera do stanu, w którym atrakujący moze poszerzyc swoje uprawniena do korzystania z serwera,
wlącznie z przejeciem konta root'a.
A teraz w skrócie:
"mail bombing" - jest to atak typu DoS wykonywany przez wysylanie na pojedynczą skrzynke pocztową
lub serwer duzej ilo?ci poczty w celu ograniczenia dostepno?ci serwera lub przepelnienia skrzynki
pocztowej.
"mail spamming" - nie jest to atak sam w sobie, ale przy wysylaniu duzej ilo?ci zbednej poczty tj.
reklama na skrzynki pocztowe wielu uzytkowników serwery zostają przeciązone i w gruncie rzeczy powoduje
to przepelnianie skrzynek pocztowych... blaaah, ale teraz namieszalem, ale mam nadzieje, ze
zrozumieli?cie o co mi chodzi
No to by bylo na tyle...
==========
2.18 ARP
==========
Protokól ARP
Protokól ARP nie jest protokolem internetowym, nie pouszcza sieci lokalnej i nie musi byc routowany
z tego powodu. Jest rozsylany do wszystkich interfejsów w sieci lokalnej za pomocą pakietów.
Jego budowa wygląda tak:
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Typ sprzetu + Typ protokolu +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ Dlugo?c adresu + Dlugo?c adresu + Pole operacji +
+ sprzetowego + protokolu + +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ ARP - adres sprzetowy nadawcy (bajty 0 - 3) +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ ARP - adres sprzetowy nadawcy + ARP - adres IP nadawcy pakietu +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ ARP - adres IP nadawcy + RARP - adres sprzetowy odbiorcy +
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+ RARP - adres sprzetowy odbiorcy
Post został pochwalony 0 razy
tam dopiero mialem postow WoW i malem ludu
