Z okazji wczorajszego dnia babci i dzisiejszego dnia dziadka zakładam taki nowy temacik, napiszmy tu może o naszych dziadkach, cokolwiek z nimi związane

Post został pochwalony 0 razy

mój dziadek był ogólnie ponurakiem, ale czasami jak każdy miał odchyły..
jak byłam młodsza to bardzo mnie ciekawiło jak wygląda wnętrze ucha psa, więc nie wiele myśląc wzięłam latarkę no i świecie temu psu w ucho, na co mój dziadek z tekstem:
"nie świeć mu w ucho bo oślepnie"...zapamiętam to do końca życia:P

Post został pochwalony 0 razy

Chciałem zauważyć, że temat jest zarówno o dziadkach jak i babciach Ja jeszcze 6 lat temu miałem dwie prababcie, 2 babcie i dwóch dziadków, ale wtedy tego nie doceniałem, za młody i smarkaty byłem... Teraz tego nie wrócę, moja ostatnia prababcia zmarła w wieku 98 lat... Ale rodzice moich rodziców ciągle żyją i muszę przyznać, że często mam ubaw z ich zachowania. Np. jednego dnia, chyba jakoś we wrześniu, do podwórka wjechał mój dziadek na... skuterze, który sobie tak z dnia na dzień kupił Umotywował to tym, że nie chciało mu sie czekać na autobus pół godziny Babcia była złą na niego chyba z dwa miesiące i do tej pory mu to wypomina...

Post został pochwalony 0 razy

Moi dziadkowie już nie żyją, jeden zmarł przed moimi narodzinami drugi jak miałem 8 lat. Jedna babcia też zmarła jak miałem 10 lat. Druga żyje, ale ostatni raz widziałem sie z nią jak chodziłem do 5 klasy . Hmm dziadek to za mną chyba nie przepadał, ale nie dziwie się mu bo byłem strasznie dożarty raz pamiętam nawet z pasa dostałem od niego

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez TOMAS.... dnia Czw 17:25, 24 Sty 2008, w całości zmieniany 1 raz

No ja mam dwie babcie.. Jeden dziadek zmarł jak miałam chyba 8 lub 9 lat, a drugi zmarł jak miałam 13 lat (chyba).. Ale zawsze będę ich pamiętała i wspominała mile..

Post został pochwalony 0 razy

No to nieładnie Tomek, że cię musiał uderzyć żebyś się uspokoił Ja jak chodziłem, do podstawówki i czasem mnie i brata pilnowała w domu prababcia, to uciekaliśmy przed nią na podwórko i chowaliśmy jej się, a ona nas szukała, trudno jej było, bo chodziła z laską dosyć powoli, zawsze w chustce w kwiaty, a my tacy niegrzeczni byliśmy...

Post został pochwalony 0 razy

mój dziadek zmarł zanim się urodziłam...właściwie nawet zanim się urodzili moi bracia, a babcia zmarła trzy lata temu, druga babcia zmarła jak poszłam do 1 klasy, a dziadek z którym mieszkałam zmarł 2 lata temu...także jestem już bez dziadków i babciów.

Post został pochwalony 0 razy

Smutno chyba musi być tak bez żadnych dziadków, w dzisiejszych czasach może trudno im się odnaleźć, ale zawsze mają jakieś cenne rady dla wnucząt wynikające z dużego doświadczenia życiowego.

Post został pochwalony 0 razy

a moja babcia która z nami mieszka ciągle mówi że ją denerwujemy z braćmi... no prawie ciągle
ale to nieprawda...
bo my aniołki


Post został pochwalony 0 razy

ja dziadków wspominam miło, chociaż tak jak każdy straszy człowiek mieli swoje odchyły, ale babcia zawsze mi dawała lizaki:P

Post został pochwalony 0 razy

Bo to tak jest, że wnuczęta często denerwują dziadków... Oni za nami chyba nie nadążają. Pamiętam jak moja prababcia zawsze, kiedy wszyscy coś robili w pośpiechu, spokojnie sobie siedziała w kuchni i łyżeczką jadła jabłko, wcześniej sparzone w gorącej wodzie, żeby łatwo skórka odeszła

Post został pochwalony 0 razy

Dzisiaj spotkałem się z moją jedyną babcią, ostatni raz ją widziałem w 5 klasie podstawówki, i gdy sie witalismy ja na koncu to zapytała "a to kto"? Ale już schorowana staruszka z niej...

Post został pochwalony 0 razy

To gdzie mieszka, że tak długo jej nie widziałeś? Ładnie to tak o rodzinie nie pamiętać przez tyle lat?

Post został pochwalony 0 razy

No mieszka z jakies 100km, a czemu nie odwiedzałem? nie wiem, jakoś mnie nie ciągło, ale jak tam już byłem to nie żałowałem, spotkałem też kilka znajomych osób, kuzynów, kuzynki...

Post został pochwalony 0 razy